De kunst van het inleven (ook bij die ‘lastige’ klant)

De kunst van het inleven. EmpathieHoeveel klanten heb jij in je caseload? Ook net iets te veel?

Waarschijnlijk zitten er tussen deze klanten een aantal mensen waar je echt iets mee hebt. Je kunt met ze lezen en schrijven en ze maken geweldige stappen in hun traject. Waarschijnlijk zitten er ook een paar tussen waar je niet zo’n klik mee hebt. Ze blijven niet zo hangen of ze hebben zelfs iets irritants. Dit zijn de trajecten die je energie kosten en die niet van een leien dakje gaan. Wat kun je daar aan doen?

Ik had een paar weken geleden een echte eye-opener. Ik ben begonnen aan een training voor communicatietrainers (De Galan school voor training). Een pittige opleiding waarin vele communicatiemodellen en al je trainersvaardigheden goed aangescherpt worden. De eerste dag was ik er een half uur te vroeg. Ik was namelijk toch een beetje bang dat ik het niet in een keer zou vinden en dat ik er langer over zou doen als ik dacht. Ik was best een beetje gespannen. Mijn vak is communicatietrainer. Ik vind het heel leuk om te doen en heb er zelfs een bedrijf voor opgericht. Wat nu als tijdens de training zou blijken dat ik helemaal niet zo goed ben? Meteen in het begin van de training kwam ik door mijn eigen enthousiasme (waarom steek ik ook altijd meteen mijn hand op) in de ‘confronterende start’ terecht. Ik deed een rollenspel en het ging fout. Dat was ook de bedoeling van de trainer, en het kwam later helemaal goed, maar toch..

Ik ben er nog een paar dagen mee bezig geweest hoe zo’n impact zo iets op je kan hebben. Mijn cursisten voelen zich vast net zo gespannen en onzeker tijdens hun eerste les. Ik stap daar vaak veel te makkelijk over heen. ‘Je hoeft je nergens zenuwachtig voor te maken hoor, het komt allemaal goed. Het wordt hartstikke leuk!’ Ik heb wel gelijk, maar het is veel te makkelijk gezegd.. Door zelf weer even in die rol te zijn kan ik me weer veel beter verplaatsen in mijn cursisten.

Hoe zouden jouw klanten zich voelen als ze voor het eerst bij jou op bezoek komen? Of nog beter, hoe zou jij je voelen als je in hun situatie zat? Houd je daar voldoende rekening mee? Kun je je ook inleven in die klanten waar je niet zo veel mee hebt? Weet je genoeg van ze? Heb je er echt de tijd voor genomen? (informeer ook eens bij ervaringsdeskundigen) Probeer het nog eens, en kijk wat daarna het verschil is in het traject. Ik hoor het graag!

‘Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.

4 gedachten over “De kunst van het inleven (ook bij die ‘lastige’ klant)

  1. Dank voor het delen Anke! Het doet mij beseffen dat ik me niet bewust ben van de wijze waarop ik omga met gespannen klanten. Vooral bij kennismakingsgesprekken. Bovenstaande reactie is een mooi voorbeeld van hoe belangrijk dat kan zijn.

    • Hoi Marten, dank voor je reactie. Volgens mij inderdaad altijd goed om er even weer op gewezen te worden. En niet alleen bij gespannen klanten. Ook dingen als weerstand e.d. kun je veel beter begrijpen als je jezelf even in die situatie verplaatst. Als wij weer cursisten zijn letten we ook af en toe niet op, hebben we geen zin in die oefening en komen we te laat terug van de pauze.. Zelfs als we weten hoe vervelend dat is voor de trainer. Als ik in een re-integratietraject terecht zou komen zou ik alles beter weten denk ik.. 🙂

  2. Nou, ik moest gelijk denken aan mijn tandarts bezoek. Ik gaf aan dat ik erg zenuwachtig was en ze hield daar helemaal geen rekening mee. Mijn tandarts fobie werd daarom alleen maar erger. Ik voelde me ook behoorlijk rot toen ik er vandaan kwam. Toen ik later naar een andere tandarts ging en weer aan gaf dat ik erg zenuwachtig was, ging deze er heel goed mee om. Ze gaf me alle tijd, en gaf me een compliment aan het einde van mijn bezoek. Ik voelde me enorm opgelucht en had het gevoel dat ik iets had overwonnen die dag. Ik ga nu de volgende keer met een veel rustiger gevoel de stoel in!

Plaats een reactie