Anders kijken

En weer loop ik over diezelfde dijk. De dijk tussen Nijkerk en Spakenburg langs de voormalige Zuiderzee. De dijk waar ik af en toe best een beetje klaar mee ben omdat ik nog lang moet wachten op mijn nieuwe huis in Utrecht, of omdat ik door het Corona-virus weinig andere keus heb voor een wandelingetje. Maar vandaag voel ik me goed. Vandaag lukt het me om anders te kijken (thema van de afgelopen les in de jobcoachopleiding van Combo).

Ik loop langzaam. Ik voel mijn voeten die de grond raken, ik ontspan mijn schouders. De aarde geeft de warmte af van de zonnige dag van gister. Ik zie dat de dijk weer is veranderd. Het gras staat hoger, de paardebloemen zijn prachtige pluisbollen geworden. Het fluitekruid en het koolzaad bloeit uitbundig en hier en daar doet een knalrode klaproos zijn best overeind te blijven in de wind. Het waait behoorlijk.

Ik denk aan een facebookpost van Tjeerd (Splendid) waarin hij bij een landschapsfoto vroeg wat dit landschap ons vertelde over de mensen die er wonen. Ik vraag me af wat het landschap waar ik nu loop mij vertelt. Ik denk aan de dijkdoorbraak die hier in 1916 is geweest. De zuiderzee die daarna ingepolderd werd tot Flevoland en waar nu het Gooimeer nog van over is. Ik kijk naar het stoomgemaal voor mij dat de waterstand moet regelen en denk ‘wat een gevecht tegen het water’. Ik kijk naar de polder die voor een deel ‘teruggegeven wordt aan de natuur’ waardoor hier ontzettend veel weidevogels zijn. Ik denk aan geven en nemen.

Er zijn een hoop fietsers op de dijk. Bijzonder toch, sommige mensen groeten je vriendelijk, anderen kijken beslist de andere kant op zodra jij in de buurt komt. Ik kan er wat van vinden. Er verzamelen zich een heleboel zwanen in een rustig stukje van het water. Zo veel zwanen heb ik nog nooit bij elkaar gezien. Wat zouden die gaan doen? Er is zo veel dat ik niet weet. Ik kan er vanalles bij bedenken, maar waarom zou ik eigenlijk? Moet ik er iets van vinden, het verklaren?

Dan denk ik aan de docu over inheemse bewoners van het Amazonegebied die ik laatst zag. Een Maoriman zei heel mooi: Wij zijn de rivier. Wij zijn deel van de natuur en de natuur is deel van ons. Als het slecht gaat met de rivier gaat het slecht met ons. Ja, natuurlijk. Wij zijn niet los van of verheven boven de natuur. We zijn een van de soorten die op deze aarde leeft net als alle andere soorten. Ik vind het een fijne manier van kijken. Het maakt dat ik me meer verbonden voel.

Ik zie een surfer. Ik kan nu denken ‘hij vecht tegen de wind’. Maar als er geen wind is, wat dan? Dan valt er niks te surfen. Misschien mag ik dat vechten loslaten. En gaat het gewoon over (respectvol) gebruik maken van elkaars kwaliteiten.

Ik ben benieuwd. Hoe bewust ben jij van jouw manier van kijken?

Weet jij hoe je client het beste leert?

het gesprekWeet je wat best gek is? Als hulpverlener, begeleider, jobcoach ben je altijd bezig om mensen een stap verder te helpen in hun leven. Om dat voor elkaar te krijgen moeten mensen vaak nieuwe dingen leren. Jouw taak is om ze daarbij te begeleiden. In een intakegesprek vragen we vanalles, maar bijna nooit ‘hoe leer jij het best?’. In de jobcoachopleiding is ‘manier van leren’ een belangrijk onderdeel van het assessment. Je kunt daarbij denken aan de leerstijlen/ strategieën van Kolb, maar het is meer dan dat.

Ik heb een nieuwe uitdaging. Ik vind dat mijn/ onze trainingen nog vaak te ‘talig’ zijn. Er wordt veel gepraat, geschreven, gelezen. Natuurlijk oefenen we ook veel, maar ook dat is vaak in de vorm van een gesprek. We (zeker de beelddenkers onder ons) leren echter ook door bijvoorbeeld te zien en te voelen. Ik ben al mijn trainingen aan het aanpassen zodat ook die manieren van leren meer aan bod komen. Ik werk nu bijvoorbeeld meer met filmpjes en ik wil meer gaan tekenen.

Best spannend. Tekenen voor een groep. Dat beschouw ik namelijk niet als mijn grootste talent ;-). Wat heb ik nodig om nieuwe, spannende dingen toch te gaan doen? Hoe zet ik een stap uit mijn comfortzone? Wat is mijn manier van leren en welke begeleiding heb ik daarbij nodig?

  1. Ik moet zelf het nut er van inzien, het belangrijk en leuk genoeg vinden
  2. Ik heb een kleine schop onder mijn kont nodig om over de drempel heen te stappen, in het diepe te springen en het daadwerkelijk te gaan doen
  3. Ik heb het vertrouwen van anderen nodig dat ik het kan
  4. Vervolgens heb ik de ruimte nodig om er op mijn eigen manier mee aan de slag te gaan
  5. Ik vind het dan prettig dat er iemand is waarbij ik af en toe terecht kan om te sparren. Door hardop te denken en reactie terug te krijgen kom ik weer een stap verder in mijn proces.

Weet jij dit van jezelf? Zo ja, heb je deze gebruiksaanwijzing aan bijvoorbeeld je leidinggevende gegeven? Wat zou dat je op kunnen leveren?

Weet jij de manier van leren van je cliënten die je coacht? Hoe handig zou het zijn als je cliënt deze gebruiksaanwijzing zelf had en kon delen met bijvoorbeeld zijn/ haar andere hulpverleners, nieuwe werkgever, etc.. In de jobcoachopleiding van Combo Emonomy leer je deze gebruiksaanwijzing voor jezelf en voor je cliënten te ontdekken (in maart starten overigens weer nieuwe groepen, er is nog plek).

Voor nu heb ik voor jullie een uitdaging. Voor het tekenen in trainingen ben ik symbolen aan het bedenken. Dit is mijn eerste poging voor het woord job-coach. Ik ben nog niet helemaal tevreden. Wie helpt mij mee?

job-coach

Kun jij als professional in het sociale domein elke maand een artikel met tips en inspiratie gebruiken om je cliënten zo goed mogelijk te begeleiden? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’. Je krijgt dan ook mijn 4 beste tips over hoe je zonder strijd mensen kunt helpen stappen te zetten in hun leven.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Dat kan ook!

Als je motor gaat draaien, dan..

Anke Fokkens creatiefIk fiets terug van een bezoekje aan Astrid. Zij is een van de ervaringsdeskundigen waar ik mee ga samenwerken in de COEVA opleiding (opleiding voor ervaringsdeskundigen in armoede). Ik barst van de inspiratie. Ze had zo’n geweldig idee om haar eigen levensverhaal aan de groep te vertellen aan de hand van foto’s. Dat ga ik ook doen! Ik kan niet wachten om aan de slag te gaan. Maar o ja, ik had ook zo’n goed artikel gelezen over activerende werkvormen waar ik iets mee wilde. En ik zou nog een powerpoint van de jobcoachopleiding verbeteren en een digitale quiz over Motiverende Gespreksvoering maken.. Eeehhh.. en het is ook weer tijd voor een nieuw blog..

Mijn vriend moet er af en toe wel een beetje om lachen als ik weer eens veel te lang bezig ben met het nakijken van een portfolio of het voorbereiden van een training. ‘Het moet immers wel goed!’ Ik word er zelf ook wel eens moe van. Steeds die inspiratie om weer dingen aan te passen, te verbeteren en te ontwikkelen. Aan de foto te zien zat het er al vroeg in ;-). Ik kan het niet laten. Sterker nog, ik kan er niet zonder. Zodra iets op de automatische piloot gaat wordt het bij mij al heel gauw sleur, dan ga ik me vervelen en word ik sjagerijnig.

Ken je dat? Heb jij ook zo iets dat je echt nodig hebt in je werk? Als dat er is gaan je ogen glimmen, krijg je energie en vliegt je dag voorbij? Als het er niet is voel je je langzaam verpieteren? Ik ben heel benieuwd! Deel je het met ons in een reactie op dit blog?

IVB Combo vliegwiel-werknemerIn de IVB (Individuele Vraaggerichte Benadering), de methodiek die we hanteren in de jobcoachopleiding van Combo, noemen we dit ‘de kern’ van het assessment (vliegwiel), ook wel ‘de motor’. Als jouw kern/ motor aansluit bij de kern van een werkplek, dan weet je zeker dat je goed zit en dat je daar nog lang je ei kwijt kunt. Dan is er bijna altijd een duurzame match.

De kern heeft ook vaak een keerzijde. Dat noemen we je ‘centrale ontwikkelthema’. Altijd maar willen ontwikkelen is ook doodvermoeiend. Ik mag bijvoorbeeld meer leren genieten van het hier en nu. Misschien toch maar eens die cursus mindfulness doen :-).

Daarom heb ik dus mijn eigen trainingsbedrijf! Kan ik lekker voortdurend mijn inspiratie en creativiteit kwijt en continu bezig zijn met ontwikkeling van anderen en van mezelf! En jij, zit jij ook zo goed op je plek?

Kun jij als professional in het sociale domein elke maand een artikel met tips en inspiratie gebruiken om je cliënten zo goed mogelijk te begeleiden? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’. Je krijgt dan ook mijn 4 beste tips over hoe je zonder strijd mensen kunt helpen stappen te zetten in hun leven.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Dat kan ook!