Niet klagen maar vragen!

Zo na de feest- en vakantiedagen moet ik eerlijk zeggen dat het me nog wat moeite kost om weer in de werkmodus te komen. Heb jij daar ook last van? Ik heb nog niet veel afspraken buiten de deur. Maar bij het opschonen van mijn mailbox, het opruimen van een plank met ‘werk’boeken en het aanpassen van een training begon de inspiratie gelukkig aardig te borrelen. Vol goede moed is er weer een (veel te lange) lijst met goede voornemens en doelen voor de komende periode ontstaan.

Als ik terug kijk naar vorig jaar heb ik zo’n 80% van mijn voornemens gerealiseerd. Daar ben ik best trots op, al zeg ik het zelf. De truc voor mij was om het lijstje achterin mijn agenda te plakken. Als je er maar vaak genoeg naar kijkt kun je het niet ‘vergeten’. Dit jaar ga ik het proberen met een App (wunderlist) op mijn iphone.

Een van mijn voornemens voor vorig jaar was het schuren en schilderen van een aantal kozijnen in huis. Een paar weken geleden werd ik door mijn lijstje aan dat voornemen herinnerd. Bah, een rotklusje en zeker omdat mijn vriend er die dagen ook niet zou zijn. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en iets gedaan wat ik niet gauw doe. Ik vroeg om hulp. En…, fijn! Mijn ouders zijn een dag wezen helpen, en nog voor het eind van het jaar zaten mijn kozijnen weer prachtig in de lak!

Het bevestigde voor mij de kracht van het vragen. Ik had ook vol zelfmedelijden smoezen kunnen bedenken.. Dan was er niks van gekomen.

Dat is wat veel mensen (ook re-integratieklanten) vaak doen. Waar klagen ze (we) over? Wat kun je daar zelf aan doen? Waar heb je hulp bij nodig? Wie zou je daarvoor kunnen vragen?

In mijn trainingen leg ik het vaak alsvolgt uit aan cursisten: ‘We hebben geen raampje in ons hoofd. Niemand kan aan de buitenkant zien wat we denken, wat we graag zouden willen, wat we nodig hebben. Als je geholpen wilt worden zul je daar duidelijk en op een vriendelijke manier over moeten communiceren. En dat moet je zelf doen.’

Niet klagen maar vragen dus! (een van mijn goede voornemens voor komend jaar)

Waar klaag jij over? En wat is de onderliggende vraag die je beter zou kunnen stellen?

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.

Doelen stellen zonder ‘keurslijf-gevoel’

Hoe ver ben jij gekomen met de goede voornemens van het begin van dit jaar? Ben je een beetje opgeschoten met de doelen die je je gesteld had? Sommige mensen beginnen er niet eens meer aan..

Toch is het stellen van doelen wel belangrijk om je te ontwikkelen. In alle ontwikkelingstrajecten, ook in bijvoorbeeld een re-integratietraject geeft het stellen van doelen een richting. Je weet waar je je energie en aandacht op moet focussen. Doelen stellen werkt efficient en schept daarmee tijd.

Veel mensen ervaren doelen echter als een soort keurslijf. Een stressfactor. Iets wat behaald moet worden waardoor je minder vrijheid hebt tot uitstapjes. Een vraag die veel trajectbegeleiders mij stellen is ‘Hoe haal ik mijn doelen (binnen de gestelde tijd) maar geef ik mijn klant toch genoeg vrijheid/ regie in het gesprek?’

Een paar tips om wel doelen te stellen, maar het ‘keurslijf-gevoel’ te voorkomen:

• Zorg dat het doel dat jij met je klant hebt een gezamenlijk doel is. Jullie moeten er beide achterstaan. Dit voorkomt weerstand (en ‘keurslijf-gevoel’) van beide kanten.
• Formuleer het doel SMART. Misschien een open deur, maar zorg er echt voor dat een doel duidelijk is, dat je het kunt afstrepen als je het behaald hebt, dat het realistisch is en binnen een afzienbare tijd te behalen. 
• Maak je doelen niet te groot. Afstrepen is heerlijk. Het geeft je het gevoel dat je iets bereikt hebt. Je voelt vooruitgang. Dat geeft plezier, energie en doorzettingsvermogen om verder te gaan.
• Evalueer regelmatig! Is ons doel nog steeds een gezamenlijk doel? Is het nog steeds het goede doel? Is het inderdaad haalbaar? Stel bij waar nodig. Het is niet erg doelen te veranderen. Als je maar een doel hebt. Doelen waar je niet (meer) achter staat geven je het ‘keurslijf-gevoel’ en verminderen je motivatie om er aan te werken.
• Stel niet alleen doelen, maar plan ook meteen de activiteiten die nodig zijn om de doelen te behalen. Zo wordt het een concreet lijstje die je zo kunt afwerken.

Meer hierover kun je leren in de training ‘Individuele Vraaggerichte Benadering’ (voor professionals) of ‘Jouw eigen plan’ (voor cliënten).

Een oefening die je nu meteen kunt doen:

1. Stel 2 doelen voor het komende jaar die gaan over je werk.
2. Stel 2 doelen voor het komende jaar die gaan over je priveleven.
3. Maak de doelen SMART (echt!)
4. Bedenk acties bij de doelen en plan deze voor zover dat al kan
5. Plak dit lijstje in je agenda
6. Kijk er regelmatig naar en streep door wat je behaald hebt
7. Wees trots op jezelf en je ontwikkeling in het komende jaar!

Door je doelen met anderen te delen maak je ze concreter en creeer je meteen een stok achter de deur. Daarbij kunnen mensen je ook nog tips geven om de doelen makkelijker te halen.

Dus: Wees een held en deel je belangrijkste doel met ons in de reacties. Ik en de andere lezers zullen ons best doen je te helpen het doel te behalen!

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.

Vragen staat vrij

De belangrijkste vragen worden vaak niet gesteld. De vragen die gaan over wie je nu echt bent, waar het voor jou om draait.. En dat zijn nu net de onderwerpen waar je zelf ook niet meteen over begint. Als je met mensen werkt is het wel de kunst deze informatie, bijvoorbeeld in een (IVB) Assessment, boven tafel te krijgen. 

Een tijd geleden was er een documentaire op televisie die ging over the Challenge Day. Dit is een beproefde Amerikaanse methode die veel op scholen gebruikt wordt (in Nederland heet het ‘Over de streep’) . Er wordt een grote groep kinderen steeds een (behoorlijk heftige) vraag gesteld die ze moeten beantwoorden door over een lijn te stappen. Het zijn heftige, confronterende maar prachtige, goed doordachte bijeenkomsten waarbij veel emoties vrij komen en waarbij kinderen elkaar veel beter leren kennen. Het effect van deze dag met vragen is dat de sfeer op een school beter wordt, kinderen minder gepest worden en er minder geweld is.

Alle kinderen die opgroeien hebben een periode waarin ze veel vragen stellen. Vaak tot de ouders er gek van worden. Als je groter wordt leer je het vragen stellen grotendeels af. Je wilt niet onbeleefd of dom lijken en gaat de antwoorden voor jezelf invullen.

Toch is dit zonde. Het stellen van vragen (en het geven van de antwoorden) verbetert het contact en het begrip tussen mensen. Het is ook ontzettend leerzaam. Toen ik net van school kwam en in de psychiatrie ging werken heb ik het meest geleerd van de patienten zelf. Ze vonden het helemaal niet erg (juist prettig) om mijn vragen te beantwoorden over de stemmen die ze hoorden en de wanen die ze hadden. De zaken die zij me vertelden zijn me altijd bijgebleven. Veel meer dan de theorie uit boeken.

Eigenlijk kun je alles vragen. Hoe impertinent of intiem misschien ook. De manier waarop je je vragen stelt is van veel groter belang. Ik geef er trainingen over, maar hier vast een aantal tips:

– Als je een moeilijke vraag wilt stellen, geef gewoon eerlijk aan waarom je het moeilijk vindt. Daarmee stel je jezelf kwetsbaar op en zal de ander heel vaak geneigd zijn dit ook te doen.

– Als je je vraag stelt op een respectvolle en gelijkwaardige manier zal niemand zich aangevallen voelen. Je kunt altijd aangeven dat iemand niet op je vraag hoeft te antwoorden als hij/ zij dat niet wil. Alleen al het feit dat je dat er bij zegt maakt dat de meeste mensen je vraag wel willen beantwoorden.

– Stel open vragen (beginnen met Wie, Wat, Waar, Wanneer, Hoe en Waarom) en wees oprecht geinteresseerd. Leer je weer verwonderen over de dingen net als het kind dat je vroeger was en stel de vragen die in je opkomen. Mensen vertellen graag over zichzelf.

– Oordeel niet.

Van vragen stellen kun je dus veel leren. En ook degene die de antwoorden geeft leert er vaak van omdat het aanzet tot nadenken. Grijp je kans! Vragen staat vrij!

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.