Vrijheid, keuzes, informatie

Vrijheid. Na het lezen van dit boek ontkom je er niet aan om daar eens goed over na te denken. Wat betekent vrijheid voor jou? Hoe belangrijk is het voor je? Wat doe je om anderen de vrijheid te geven die ze nodig hebben?

Voor mij heeft vrijheid veel te maken met regie hebben over je eigen leven. Mijn stokpaardje, de missie van mijn bedrijf. De vrijheid om je eigen prioriteiten te stellen, je eigen keuzes te maken, je eigen consequenties te dragen.

Keuzes maken is moeilijk. Hoe weet je van te voren dat het de goede keuze is? Je wilt achteraf geen spijt krijgen.

Daarom doen mensen vaak niks. Maar dat is ook een keuze. Als professional in het sociale domein en de zorg hebben we vaak de neiging voor mensen te kiezen. We willen ze graag helpen. Maar wie z’n leven leven ze dan?

Wat heb je nodig om te kiezen? Informatie. Informatie die waar is en die klopt. Die informatie is niet altijd leuk. Maar we hebben ze nodig om zelf te kiezen voor de dingen die we willen doen en de consequenties die daarbij horen. Dus: houd mensen niet de hand boven het hoofd. Ga er niet vanuit dat ze het niet aankunnen, of toch niet snappen. Sluit aan bij de belevingswereld van de ander en geef de informatie. 

O ja, voor het geval dat je dacht dat concentratiekampen iets van vroeger is.. Lees dit boek.

Wees blij met de vrijheid die je hebt, en geef het aan anderen.

Wil je meer weten over zelfregie? Kijk hier voor de trainingen die ik er over geef.

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.

Het nut van dromen

Vorige week stap 1, nu stap 2 in de 6 stappen die nodig zijn om mensen tot leren te krijgen. In mijn blog Motiveren om te leren noem ik 6 stappen die kunnen helpen om er voor te zorgen dat cursisten zich wel aanmelden voor die geweldige training. Dat ze gemotiveerd beginnen en niet op het laatste moment afhaken.

Stap 2: Om te willen veranderen is een verlangen nodig naar iets anders.

Dromen dus. Ik ben niet de enige die het er regelmatig over heeft. Dit zijn reacties die ik vaak van consulenten en leidinggevenden krijg: ‘Leuk die dromen, maar het moet natuurlijk wel realistisch blijven’. ‘Tja, maar het leven is nu eenmaal niet altijd leuk. Daar moeten ze ook aan wennen’. ‘En dan moeten wij ze straks weer teleurstellen..’ ‘Daar komt toch niks van terecht. Kan het niet wat efficiënter?’

Ik kan het me voorstellen. Als je keihard werkt, de druk hoog is, je een bepaald aanbod aan werkplekken/ cursusplekken hebt, dan krijg je vanzelf bovenstaande gedachtes.

Maar als je af wilt van het geduw, getrek en geleur met mensen en je wilt dat ze zelf meer regie nemen, initiatieven nemen en stappen zetten hebben ze wel een droom nodig.

Want als je niet weet waar je heen wilt, hoe moet je daar dan komen? Of te wel, hoe moet je dan bedenken wat de eerste stap is? En wanneer loop jij harder? Als anderen je zeggen wat te doen of als je het zelf bedacht hebt?

Hoe kun je dit gebruiken om mensen te stimuleren om te leren?

1. Begin met vragen stellen en luisteren. Oordeel niet. Later kunnen jullie die dromen samen wel opdelen in praktische stappen. Dan kun je samen ook bekijken wat op dit moment (zeg nooit nooit) realistisch is en wat niet (en waarom). Laat de klant zelf zoveel mogelijk de stappen benoemen en vooral zelf de eerste stap kiezen. (De klant zoveel mogelijk zelf laten doen is moeilijk maar wel het meest efficiënt).

2. Weerstand betekent dat je te weinig vragen hebt gesteld. Iedereen wil wel iets. Het is de kunst om samen uit te vinden wat. Als je te snel met oplossingen en ideeën komt krijg je weerstand.

3. Vragen die je kunt stellen: ‘Hoe zie je je leven over 2 jaar?’, ‘Als er een wonder zou gebeuren en al je wensen kwamen uit, hoe zou je leven er dan uit zien?’, ‘Als je een miljoen zou winnen, wat zou je daar mee doen?’, ‘Als je later in het bejaardenhuis op je leven terug kijkt, waar wil je dan trots op zijn?’, ‘Wie is je grote voorbeeld en waarom?’, ‘Wat wilde je vroeger als kind worden?’ etc. etc. Als mensen het heel lastig vinden om te bedenken wat ze willen is het soms makkelijker te bespreken wat ze niet meer willen. Van daar is de stap naar wat ze wel willen makkelijk gemaakt.

4. Als je iemand over een training vertelt (of je schrijft iets op), heb het dan niet in eerste instantie over wat je allemaal gaat doen in de training (dat kan weerstand opwekken) maar over het eindresultaat. Dat kun je straks na die training!

Zie ook mijn andere blogs over dit onderwerp. Een miljoen winnen, en dan? Wat zijn jouw wensen en motieven? en Ben jij al onderweg naar de sterren?

Heb je aanvullingen op mijn lijstje? Ik hoor het graag! (net als al je andere reacties, overdenkingen etc.)

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.

Een Leven In Puin, hoe zou jij Richard ‘redden’?

Hebben jullie gekeken naar de engelse afleveringen van ‘Mijn leven in puin’? Intrigerend vond ik het!

Het gaat over Richard die woont in een klein dorpje in Groot Brittannie. Hij heeft een obsessieve compulsieve stoornis. Oftewel, hij is dwangmatig verzamelaar. En niet een klein beetje! Zijn hele huis, nog een tweede huis, 5 opslagruimtes en de tuin staan tot de nok toe volgebouwd met wat wij troep zouden noemen. De buurt komt in opstand vanwege het aangezicht van de tuin. Iedereen is helemaal klaar met Richard en zijn troep. Landschapsarchitect en buurman Andy besluit Richard te gaan helpen. Ze worden vrienden en Andy probeert Richard te stimuleren om dingen weg te gooien. Hij krijgt buurtbewoners zo ver dat ze komen helpen en zorgt er voor dat Sophie, een klinisch psychologe, bij het hele gebeuren betrokken wordt.

Ik vond de afleveringen zo intrigerend omdat ze vooral gaan over regie. Hoe belangrijk is het dat Richard zelf regie houdt over het hele opruimproces? In welke mate is druk van buitenaf nodig? Wat kan er gebeuren als hij te weinig regie heeft? Wat betekent steun van de omgeving in zo’n proces? Hoe frustrerend kan het proces voor de omgeving zijn en hoeveel geduld kan het vergen?

Stel dat jij Richard moest helpen. Hoe zou jij je voelen? Hoe zou je het aanpakken? Schrijf je je reactie onder dit bericht? Ik ben benieuwd.

Wil je meer weten over regie? Kijk dan eens naar de IVB (Individuele Vraaggerichte Benadering) methode. Als je wilt kan ik daar trainingen in verzorgen.

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.