Koudwatervrees?

KoudwatervreesIn mijn blog Motiveren om te leren noem ik 6 stappen die mensen kunnen helpen de stap te nemen om aan een training te beginnen. Ik heb ze in verschillende blogs verder uitgewerkt. In deze blog vertel ik je meer over de laatste stap.

Stap 6. Als iemand zo ver is is steun heel belangrijk.

Heb je ooit zo’n nieuwjaarsduik gedaan? Ik niet, maar ik kan me voorstellen dat het te vergelijken is met het starten van een nieuwe training. ‘Misschien is het wel goed en leuk om te doen’, ‘het is echt stoer als je het gedaan hebt’, ‘als je er eenmaal door bent valt het reuze mee..’. Maar brrr… voel jij ook wat koudwatervrees? De jongens op de foto doen het echter samen, er wordt goed op ze gelet en waarschijnlijk staan hun vriendinnen klaar met een grote handdoek en een lekker warm drankje. Dan wordt de kans toch een stuk groter dat je daadwerkelijk het water in gaat, en niet ‘per ongeluk’ de afslag Wijk aan zee voorbij rijdt..

Hoe help je cursisten over koudwatervrees heen?

  1. Realiseer je dat iets makkelijker gezegd is dan gedaan. Als iemand ‘ja’ zegt betekent dit nog niet altijd dat hij er ook meteen volledig achterstaat. Hij kan best nog terugkrabbelen. 
  2. Zorg voor steun. Zorg er voor dat een leidinggevende en collega’s weten dat iemand mee gaat doen aan de training. Zorg dat ze weten waar de training over gaat en de cursist stimuleren. Ik voer daarom vaak intake- en soms ook eindgesprekken met een leidinggevende of consulent er bij. Een korte, duidelijke omschrijving van de cursus in de uitnodigingsbrief of in de lesmap is handig voor de cursist om thuis te laten zien.
  3. Wees duidelijk. Zorg dat er goed en op tijd gecommuniceerd wordt over lestijden, locatie, groepsgrootte, deelnemers, programma, verwachtingen, eventueel vervoer etc. Een training beginnen is al eng genoeg. Onduidelijkheid maakt het nog enger. Een duidelijke uitnodigingsbrief met programma en een intakegesprek voorkomt veel uitval en slechte starten.
  4. Maak het belangrijk. Zorg dat ze echt tijd krijgen voor de training. Als er door de training werk blijft liggen is dat een prachtige uitvlucht. Besteed aandacht aan een feestelijke afsluiting, nodig mensen uit, regel een certificaat en zorg bijvoorbeeld voor foto’s en een verslag in het personeelsblaadje.
  5. Creëer een vangnet. Zorg er voor dat de cursist na de les zijn ei kwijt kan. Laat de trainer er voor zorgen dat er een veilige sfeer is tijdens de training zodat eventuele problemen vroeg en goed opgepakt kunnen worden.
  6. Zorg voor hulptroepen. Heeft een cursist hulp nodig bij het huiswerk? Check of hij dit zelf kan organiseren of dat er iets anders nodig is. Het huiswerk niet gemaakt hebben kan een enorme drempel zijn om naar de volgende les te gaan.

Wat zijn jouw ervaringen? Heb je zelf koudwatervrees ervaren bij het starten van een training? Wat had jou kunnen helpen? Of heb je tips die bij jouw klanten goed werken? Deel ze hier onder in een reactie op dit blog. Wellicht helpen we zo mensen toch die drempel naar een training/ ontwikkeling over te gaan.

Wil je trainingen waarbij je de garantie hebt dat de cursisten na de training ander gedrag kunnen vertonen dan daarvoor? Klik dan hier.

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.

Zonder pijn kom je nooit verder

motiveren om te lerenIn mijn vorige blog ‘Motiveren om te leren’ schreef ik dat het voor re-integratiemedewerkers soms lastig is om hun klanten deel te laten nemen aan een training die belangrijk voor ze kan zijn. Ook is het voor opleidingscoördinatoren soms een heel karwei om groepen vol te krijgen terwijl er in eerste instantie wel veel animo leek. In Motiveren om te leren schreef ik hoe dit kan en 6 stappen die nodig zijn om mensen wel tot leren te krijgen. Ik heb beloofd elk van de 6 stappen verder uit te werken in nieuwe blogs.

Vandaag stap 1:

Mensen moeten pijn of ook wel urgentie voelen om gemotiveerd te zijn.

Als je niet het idee hebt dat je iets verkeerd doet heb je geen reden om te veranderen (en dus te leren).

Als je bank lekker zit en je vindt hem mooi, waarom zou je dan een nieuwe kopen? Maar als je bank doorgezakt is, hij is wat vaal geworden (pijn) en de meubelzaak bij jou in de buurt heeft nu opruiming (urgentie) is de kans een stuk groter dat er straks een nieuwe bank in je kamer staat te pronken.

Toch hebben veel mensen jarenlang een vale doorgezakte bank in hun kamer staan. Ze zijn zo aan die bank gewend, ze zien het niet meer. Ze hebben iemand met een frisse blik nodig die ze er op wijst (of buren met een nieuw interieur).

Wat betekent dit voor het stimuleren van mensen tot deelnemen aan trainingen?

1. Mensen hebben eerlijke feedback nodig. Veel re-integratiemedewerkers en leidinggevenden vinden het lastig kritiek te geven. Je wilt mensen immers niet kwetsen.. Toch help je mensen niet verder als je ze niet (op een goede manier) met de neus op de feiten drukt. Er zijn genoeg mensen die op bepaalde punten niet naar vermogen functioneren, confronteer jij ze er mee?

2. Veel mensen denken en zeggen dat ze iets goed kunnen. Maar laat ze het maar eens voordoen. Laat ze maar eens vastlopen (bijvoorbeeld in een rollenspel). Dat doet pijn.. Maar als je dan een cursus bij de hand hebt waarmee aan het probleem gewerkt kan worden help je ze meteen weer op weg. Iedereen wil pijn voorkomen en zal gemotiveerd zijn om er er iets aan te doen.

3. Je kunt pijn ook creëren door vragen te stellen die daar op gericht zijn. ‘Wat vind je precies vervelend aan je huidige situatie? Wat kun je daardoor allemaal niet? Wie hebben daar allemaal last van? Wat kan er gebeuren als je zo door gaat? Wat vind je van jezelf als je zo doet?’ Het lijkt naar om te doen, maar wrijf het er maar in.. Mensen moeten zich vaak eerst realiseren hoezeer ze zichzelf te kort doen als ze niet veranderen.

4. ‘Dat kan altijd nog.., dat ga ik nog wel een keer doen..’ Nee, het moet nu! Dit is de ultieme kans! Want, het is nu goedkoper, het is maar 1 x per jaar, als je deze training nu doet dan kun je daarna.. Bedenk je eigen Werelddealweken, Hamsterdagen of andere redenen om nu te beslissen, de drempel over te stappen en tot actie over te gaan.

5. In de taal van een promotietekst voor een training kun je ook met dit principe rekening houden. Let maar eens op:

– ‘Volgende week start de nieuwe assertiviteitstraining. Je leert beter voor jezelf opkomen en nee zeggen. Je kunt je aanmelden bij je leidinggevende.’

of

– ‘Heb jij dat ook wel eens? Je wilt tegen je leidinggevende zeggen dat je iets niet kunt of wilt maar je durft het niet.. Of je wilt je familielid zeggen wat je zo vervelend aan hem vindt maar je wilt ook geen ruzie.. (pijn) Dat komt goed uit! Volgende week kun je daar iets aan doen. Meld je nu bij je leidinggevende aan voor de cursus assertiviteit!’ (urgentie)

Wil je trainingen waarbij je de garantie hebt dat de cursisten na de training ander gedrag kunnen vertonen dan daarvoor? Klik dan hier.

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.

Je klanten willen het zelf doen!

Je klanten willen het zelf doen!De afgelopen week stond voor mij in het teken van mijn nichtje en neefje van bijna één. Mijn zus, haar vriend en mijn nichtje wonen in de Verenigde Staten, dus zo vaak zie ik ze niet. Het was een feest om mijn nichtje en het zoontje van mijn andere zus (die gelukkig in Amsterdam woont) samen te zien.

Ik heb vol verbazing toegekeken hoe snel die kinderen leren. Aan het begin van de week kon mijn neefje net tijgeren, aan het eind van de week kon hij bijna staan! Het was bijzonder om te zien hoe de kindjes op elkaar reageerden en wat ze van elkaar afkeken.

Nu gaat deze blog niet over kinderen maar over trajectbegeleiding. Ik zou hier de link kunnen leggen met lotgenotencontact en rolmodellen, wat ik overigens zeer belangrijk vind want je kunt van elkaar heel veel leren, maar dat doe ik niet. Ik wil het met jullie hebben over regie. ‘Zelf doen’.

Regie geven aan klanten ‘met een afstand tot de arbeidsmarkt’ in hun eigen re-integratietraject is vaak best moeilijk. En toch is dat best raar als je bedenkt dat we dat regie geven bij kleine kinderen automatisch doen.

Een klein kind leert niet lopen als je hem steeds maar blijft dragen. En ook niet als hij elke keer een pets om de oren krijgt als hij blijft kruipen. Nee, we oefenen met het kind en bedenken spelletjes om het te stimuleren. Misschien pushen we een beetje. We lachen samen als het misgaat en we troosten als het pijn heeft gedaan. We juichen en bewonderen hem als hij stapje voor stapje vooruit gaat.

En wat gebeurt er helaas nog te vaak in een re-integratietraject?

Om te leren, te ontwikkelen, heb je een veilige, stimulerende omgeving nodig.

Ter illustratie een filmpje. Het duurt 20 minuten, maar is de moeite waard.

 

Vind jij als professional kwaliteit leveren belangrijk? Klik dan rechtsboven aan de startpagina op ‘Meld je hier aan!’ en krijg elke maand nieuwe tips en inspiratie in je mailbox. Je krijgt dan ook het e-book over motivatie.

Wil je 4x per jaar mijn nieuwsbrief met informatie over mijn trainingen ontvangen? Meld je dan hier aan. Natuurlijk zijn je gegevens veilig bij mij en kun je je voor beide makkelijk afmelden.